29/7/11

Giant larva??

Και για να σας φρικάρω τελείως και να σας αποδείξω κάποια από τα λεγόμενα του προηγούμενου post, να τι βρήκε η Ήρα σήμερα στον κήπο:
..μπορεί να μην είναι γίγαντας, αλλά σαν τον αντίχειρα μου είναι!!

Επ!! Τι έχουμε εδώ???!!!!

Μου θυμίζει τόσο πολύ -εκτός από ένα βιντεάκι που με έβαλαν να δω κάποτε..- τη κάμπια από την  Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων!
Πατουσάκιαααααα!!!!!!!!!!
Ο -αχέμ- ποπός του κτήνους (παρατηρήστε την απόφυση που είναι σαν ουρίτσα!)....

....και η μουσούδα του τέρατος!!
Πάω να φάω κάτι ντολμαδάκια που έχουν ξεμείνει από χτες.... (μουχαχαχααααα)

28/7/11

... Ήπιες καλοκαιρινές απασχολήσεις...

Μιλάμε για ύπνους, όχι μαλακίες....
Διότι μετά από ένα μεγάλο διάστημα έντονης –γκουχ- ζωής, έρχεται πάντα μία μεταβατική ήσυχη περίοδος που βασικό σκοπό έχει να με ηρεμήσει και να με πείσει να αρχίσω να ανασυντάσσομαι και να αποθηκεύω δυνάμεις για το επόμενο βήμα. Τα καλοκαίρια μου ήταν πάντα ήπια, χωρίς τις τρελές καταχρήσεις και τις μανιακές εξόδους αλλωνών : αυτά τα κάνω συνήθως όλο το χρόνο, οπότε με τι όρεξη να τα κάνω και στο νησί, μες τη βράση του καύσωνα? Πραγματικά δεν βλέπω το λόγο. Ίσως άλλοι άνθρωποι να απελευθερώνονται με το που αλλάζουν τόπο, ίσως επειδή δεν τους ξέρει κανείς?  Ίσως επειδή πάνε διακοπές με τους φίλους τους και όχι με τους γκόμενους/ες? Δε ξέρω πραγματικά από πού πηγάζει αυτή η ξαφνική εξαλλοσύνη και ants-in-the-pants αντιμετώπιση του καλοκαιριού.. φαίνεται ότι νιώθω αρκετά άνετα ώστε να κρεπαλιάζω στο σπίτι μου το χειμώνα και όταν πια φτάνει το καλοκαίρι, έχω βγει εντελώς off πλέον και το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι το άραγμα και η ηρεμία, και οι απλωμένες μου αρίδες μες την άμμο ή πάνω σε χαμηλά τραπεζάκια βεράντας.

Έτσι λοιπόν, οι ασχολίες μου είναι ανάλογες της αποχαύνωσης μου, λειτουργώ κανονικά μόνο σε πνευματικό επίπεδο: βιβλία, βιβλία και βιβλία. Και 2-3 άλλα πράγματα με τα οποία θα χαζολογήσ.. ε, θα μιλήσουμε σε αυτό το blog post. Για τα βιβλία θα πούμε άλλη φορά, όταν θα έχει ψιλοτελειώσει το καλοκαίρι και θα σας πρήξω για αυτά που διάβασα.

Νύχια
Δεν μιλάμε για απλό manicure και μαλακίες. Μιλάμε για υπερπαραγωγές σε mini συσκευασία. Λες και όλη μου η ενέργεια διοχετεύεται στα -άνω κυρίως- άκρα μου και μόνο. Μεγαλουργώ. Δοκίμαζω νέες ιδέες. Ανοίγω νέους δρόμους. Μιλάμε για τέχνη. Κάποτε ζωγράφιζα ή έφτιαχνα comics, τώρα φτιάχνω  νύχια!
Μαζί με την τρελή την Ήρα εννοείται, σκαλίζουμε πολλά και διάφορα tutorials από όπου αντιγράφουμε αγαπημένες συνταγές και εμπνεόμαστε. Και ιδού τα αποτελέσματα ως τώρα:

Το αγαπημένο μου, το καρπούζι!
Θα το έλεγα τέννις/polo shirt style.. (το έκανα στην Ήρα)
Και το καρό - μοιάζει απλό αλλά μη σας ξεγελάει το χρονοβόρα παλιόπραμα.. χίλιες φορές το καρπούζι! Plus, κάνει τα νύχια να φαίνονται πιο κοντόχοντρα, όσο μακριά και αν είναι, γι'αυτό μην το τολμήσετε σε κοντά.
Από τα tutorials που ανέφερα, τα αγαπημένα μας είναι στα κανάλια των IHaveACupcake (από τα πιο απλά αλλά ωραία σχέδια), CutePolish (για όντως πιο χαριτωμένες ιδέες) και MissChievous (αν και έχει περισσότερα make up tutorials η διάσημη Miss, με σκόρπια καταπληκτικά nail tutorials, σε ελαφρώς πιο elegant approach).

Αυτό το είχα κάνει παλιότερα, απλό αλλά κλασσικό ντεγκραντέ!

Έντομα
Ναι, έντομα. Υπάρχουν αυτά που σιχαίνομαι, είναι λίγα αλλά τα μισώ πραγματικά. (Πριν από 2 λεπτά με το ρολόι, σκότωσα άλλη μία κατσαρίδα γίγαντα. Παλιά φοβόμουν να τις σκοτώσω, εδώ και χρόνια κωλώνω μόνο αν βρίσκονται σε ύψος διάφορο του πατώματος. Οι κατσαρίδες για τις οποίες μιλάω δεν είναι τίποτα το αστείο: στην ωραία μας Σύρο αγγίζουν με άνεση τους 7-8 πόντους σε μήκος με κεραίες κάπου άλλους 5 πόντους, κόκκινες ως επί το πλείστον και βέβαια πετάνε.. πετάνε με άνεση καταπάνω σου οι πανηλίθιες, ακριβώς όπως κάνουν και όταν σπριντ-άρουν μανιακά.. τι ζώα! και τι τρόμος!)
Υπάρχουν όμως και όλα τα άλλα έντομα, που τα βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέροντα -σχεδόν ανεξαιρέτως- όσο λίγοι άνθρωποι τα βρίσκουν, που τα ακολουθώ, τα πιάνω και βέβαια τα βγάζω φωτογραφίες. Ξέρω ότι είμαι σαν ούφο όταν τα κάνω αυτά, αλλά ειλικρινά χέστηκα. Ο καθένας μας έχει κάποια παραξενιά που κανείς δεν φαντάζεται ότι θα μπορούσε να έχει. Η δικιά μου είναι η λατρεία για τα έντομα. Η αδερφή μου βρίσκει έτσι άλλη μια αφορμή να με λέει υποτιμητικά "παιδί της ζούγκλας". Ιδού τα τελευταία μου κατορθώματα:

Νομίζω είναι μακρύγλωσση νυχτοπεταλούδα αυτό το τερατάκι με μέγεθος παιδικού χεριού που βρήκα στον κήπο μου!
Και en face!
Και η πιο αγαπημένη μου: LUNCH TIME!!!!




Κηπουρική
Όταν ξεκινάω, δε μπορώ να σταματήσω, λες και είμαι εθισμένη! Τρέχω πέρα δώθε με κλαδευτήρια και σκάλες για να φτάνω ψηλά, και γίνομαι μες τη λάσπη και τη γύρη και διάφορες άλλες αηδίες. Είναι επίσης ουσιώδες άθλημα ώστε να συναντάω περισσότερους από τους φίλους μου, τα έντομα. Ποτέ δεν ξέρεις που κρύβεται η επόμενη πελώρια κάμπια...

Αναζήτηση κουλών ευρυμάτων προς πολιτιστική ανάλυση
Κάθε επαρχία κρύβει τους κουλούς πολιτιστικούς θησαυρούς της σε παλιές αποθήκες, βρωμογειτονιές, ερείπια κ.λ.π. Παλιά σκαρφαλώναμε μέσα στο κάθε γιαπί και "γκρεμίδι" και ξετρυπώναμε τσοντοπεριοδικά. Μη με παρεξηγείτε. Πρώτον, δεν είχα ιδέα τι ήταν αυτές οι φωτογραφίες στην τρυφερή ηλικία των 5, και δεύτερον, όλοι οι φίλοι μου ήταν αγόρια που με πέρναγαν τουλάχιστον 2-3 χρόνια...
Τέλος πάντων, ιδού το τελευταίο εύρημα, το οποίο δεν βρέθηκε σε ερείπια, αλλά σε περίπτερο παρακαλώ:
ω ναι...
Αχά! Ναι, είναι "καραμελότσιχλες" παρακαλώ, σε συσκευασία χαπιών.... Πάρτε μικρά μου παιδάκια! Καταναλώστε!!
(Χμ, μάλλον έχω επηρεαστεί αρκετά από τους αγαπημένους μου Simon και Martina του EatYourKimchi, όπου στην ενότητα τους, WTF -που στη συγκεκριμένη περίπτωση σημαίνει wonderful treasure find και όχι το γνωστό..- αναλύουν και πειραματίζονται με κουλά ευρύματα που πετυχαίνουν στις ατελείωτες αγορές της Seoul! Σίγουρα θα εκτιμούσαν τα καραμελοχάπια μου.. ή pill candy for you :P)

Αυτά για την ώρα.. Πάω να κυνηγήσω κανένα γεωσκώληκα....