(Αυτό είναι το Χριστουγεννιάτικο post μου, για όποιον δεν κατάλαβε...)
Σε μια έκλαμψη παράνοιας, και προκειμένου να σας πείσω πως δεν είμαι απλά ένα άνεργο και άεργο αγοροκόριτσο που ασχολείται μόνο με ταξίδια, πάρτυ, αγόρια, ποτά και καλοπέραση, θα σας αποκαλύψω με αυτό το post τις πέραν κάθε φαντασίας, καταπληκτικές και φυσικά μοδάτες, μαγειρικές μου ικανότητες.... Ναι! Είμαι κατά (τεράστιο) βάθος, ένα κορίτσι για σπίτι.
Αυτό που θα ακολουθήσει είναι η πιο gourmet των gourmet συνταγή που υπήρξε ποτέ : κοτοπουλόπιτα ή κοτόπιτα.... ή αλλιώς
chicken pie, και έτσι θα το λέμε εφεξής, διότι, 1ον θα ακολουθήσω την συνταγή των αγαπημένων Άγγλων φίλων μου που τόσο μισείτε, και οι οποίοι με εισήγαγαν στον κόσμο του έρωτα μεταξύ σφολιάτας και κοτόπουλου, και 2ον γιατί το κοτοπουλόπιτα ακούγεται φρικτό και γεμάτο πούπουλα, και το κοτόπιτα ελαφρώς γκάου.
 |
| Βαρέθηκα να σε βλέπω γαλοπούλα! |
Λοιπόν, σοβαρά τώρα, η γαλοπούλα είναι ένα πελώριο πτηνό και κάθε ευσεβής χριστιανός την έχει κατασιχαθεί μετά από την 4η συνεχόμενη μέρα που την βλέπει στο τραπέζι του, και ας έχει περισσέψει και λίγη γέμιση ακόμα. Τι κάνεις λοιπόν, με όλο αυτό το στυφό και άνυδρο πια λευκό κρέας που έχει ξεμείνει και κανείς δεν αντέχει να το ξανα-ματαδεί πλέον? Το κάνεις πίτα.
Μπορείς να ακολουθήσεις
αυτήν εδώ τη συνταγή που θα έλεγα ότι είναι εύκολη και ξεκάθαρη. Ουσιαστικά αυτό που έχεις να κάνεις είναι να ψιλοκόψεις τα κομμάτια της γαλοπούλας που σου περίσσεψαν, να κόψεις και μερικά μανιτάρια τα οποία θα σωτάρεις στο τηγάνι ή θα βράσεις για 10 λεπτά -εσύ αποφασίζεις-, να βράσεις και λίγο καλαμπόκι που του πηγαίνει πολύ και έχεις τώρα την πρώτη ύλη σου για το περιεχόμενο της πίτας! Τα Αγγλάκια προτείνουν και πιπεριές εδώ, αλλά εγώ δεν της πολυπηγαίνω, plus οι πίτες από φούρνους που έτρωγα στο UK δεν είχαν ποτέ πιπεριές. Εσύ μπορείς να είσαι ένα δημιουργικό παιδί και να τολμήσεις να βάλεις και αρακά, καρότο ή μπρόκολο -αν και πάει πιο πολύ με ψάρι σε fish pie το μπρόκολο-,
κάνε τρελίτσες μικρέ μου εξερευνητή της κουζίνας..
 |
| Το μείγμα μου, έτοιμο! Ναι, Ι <3 καλαμπόκι... |
Τώρα επειδή όπως προείπα, η γαλοπούλα είναι λίγο στυφή όπως και το λευκό του κοτόπουλου, η μαγεία και
ο εξισορροπιστής της υπόθεσης είναι η τρομερή λευκή σάλτσα που θα προσθέσεις στο μείγμα, μιαμ μιαμ μιαμ!! Απλά πράγματα: 2 κουταλιές της σούπας φυτικό βούτυρο, το λιώνεις σε ένα μεγάλο τηγάνι, προσθέτεις μια μεγάλη κουταλιά της σούπας αλεύρι απλό και ανακατεύεις μέχρι να γίνει ομοιόμορφο. Τότε, πάντα πάνω στο μάτι, ρίχνεις ότι ζωμό έχεις από την γαλοπούλα, περίπου ένα ποτήρι. Αν δεν έχει μείνει ζωμός, που είναι και το πιθανότερο, κάνε το εξής: ρίξε βραστό νερό στο ταψί όπου έψησες τη γαλοπούλα και όπου την έχεις λεπτοκομμένη να περιμένει. Άστο λίγη ώρα μαζί με την πέτσα κλπ, και θα πάρει όλη τη νοστιμιά. Τώρα αν το έπλυνες πριν διαβάσεις μέχρι εδώ, χεχε, καλά να πάθεις, δεν έχεις ούτε τη γύφτικη επιλογή πια! Τώρα, έχεις ακόμα τη σάλτσα σου στη φωτιά και την ανακατεύεις μανιακά μέχρι να γίνει ομοιόμορφη πάλι και επαναλαμβάνεις προσθέτωντας λίγο λεμόνι και 3 κουταλιές κρέμα γάλακτος (αν γουστάρεις πολύ την κρέμα γάλακτος, σου προτείνω να βάλεις και 4η και 5η κουταλιά, εμένα με 3 μου έλειψε λίγο). Όταν είναι έτοιμο και ομοιογενές, ρίχνεις μέσα και όλο το μείγμα, μανιτάρια, γαλοπούλες κλπ, και ανακατεύεις με χαρά περισσή και σου τρέχουν τα σάλια.
 |
| Πριν... |
Βουτυρώνεις ένα μεγάλο ταψί, ρίχνεις μέσα το θεϊκό μείγμα σου, μπράβο σου, και παίρνεις μια σφολιάτα που έχεις αγοράσει από το super market (είπαμε.. σιγά μην ανοίξουμε και φύλλο τώρα!) και την απλώνεις προσεκτικά πάνω από το μαμ, προσέχωντας να το καλύψεις όμορφα όμορφα. Άνοιξε τρυπούλες για να βγαίνουν οι ατμοί και στόλισε το με ότι επιπλέον σφολιάτα μπορεί να περίσσεψε. Βάλε το ταψί σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 για μιση ώρα περίπου. Μην το αφήσεις πολύ και ξεραθεί ε? Είναι έτοιμο! Είσαι master chef!
 |
| ... και μετά! Φάτο όσο είναι αχνιστό. |
Υπόψιν, κάτω φύλλο δεν βάζουμε γιατί σε αντίθεση με την ελληνική κοτόπιτα, αυτή η συνταγή είναι πολύ πιο υγρή (ντροπή!) και το μέιγμα θα μουλιάσει το κάτω φύλλο. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι τρώγεται σε πιάτο όπως ο μουσακάς και όχι π.χ. σαν σπανακόπιτα, στο χέρι. Αυτά! Ελπίζω να σας άρεσε, είναι πολύ ευκολο και πολύ νόστιμο, οπότε μη σιχτιρήσετε άλλο την "καημένη γαλοπούλα"!! Δώστε της καινούρια ζωή!! (μακάβριο..) Φιλιά!!!!!!
p.s. Όποιος καταλάβει το reference joke στο τέλος, κερδίζει ένα ολόκληρο ταψί από τα χεράκια μου! Εκτός από σένα Ήρα, μη χαίρεσαι... :Ρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου